Steeds meer ingeburgerd.

De afgelopen dagen waren net als vandaag rustige dagen. De school is nog steeds niet open, waardoor ik nog niet aan de slag kan. Hierdoor heb ik wel de tijd gekregen om aan alles een beetje te wennen. Woensdag ben ik naar het strand geweest. Het zonnetje scheen en het zeewater is aangenaam warm. Wij dachten lekker verkoeling te zoeken in het water, dus wij hup de zee in. Binnen een paar seconden werden we omsingeld door mega veel kinderen. Ik wist even niet wat ik zag en hoe ik moest reageren. Ze zitten allemaal aan je te hangen en willen wat van je. We zijn na tien minuutjes maar met kinderen aan onze benen hangend het water uit gestrompeld. Maar we kwamen voorlopig niet bij ons ligbed.... Van alle kanten werden we aangesproken en zeggen ze welcome to the smiling coast, how are you, do you like it here? Ik heb geloof ik ondertussen al honderd keer hetzelfde gesprek gevoerd, maar ik kan niet zeggen dat de Gambianen ongeïnteresseerd zijn. Donderdag heb ik mijn Nederlandse hart weer even kunnen ophalen, we zijn naar de Westerse supermarkten geweest. Er zitten er hier twee, waar je bijna alles wel kan kopen. Als ik  wil kan ik spinazie met vissticks en een eitje eten, maar tot nu toe heb ik die drang nog niet gehad. Ik merk wel dat Gambianen van een feestje houden, er is al drie dagen achter elkaar feest. Donderdagavond was het feest bij de buren, waar we de buren hebben leren kennen. Iedereen in Gambia heeft een nickname, dus toen ze hoorden dat ik nog geen Gambiaanse naam had, werd ik meteen naar second mom gebracht voor een Gambiaanse naam: Mymona. Dan zit je ineens in het huis van second mom, heel het dorp kwam natuurlijk ook even binnen. Het was gezellig, we hebben gekletst  en natuurlijk gegeten. Hier maken ze bij alles eten. Wij kregen zoete pinda's. Maar een feest in Gambia is natuurlijk niet om binnen te zitten, dus hup  weer met iedereen naar buiten de straat op. Daar gingen we dansen, althans de locals, want wat ik doe kan je vergeleken met hen geen dansen noemen. Alles bewegen ze gewoon los van elkaar. Er is gelukkig nog wel hoop, want ik krijg dansles van Janaba (buurvrouw), dus wie weet kom ik terug met soepele heupen en schuddende billen. Ik krijg niet alleen dansles van haar, maar ze gaat mij ook leren hoe ik met iets op mijn hoofd kan lopen. Gambianen zijn echt warme en aardige mensen, ze willen je echt met alles helpen en we mogen de deur plat lopen bij de buren. We zijn met zijn allen uitgenodigd voor Tabaski, zo noemen ze hier het offerfeest. Je ziet vanwege Tabaski nu veel geiten op straat, maar over twee  weken zijn deze niet meer te zien.... Bij Tabaski hoort Afrikaanse kledingdracht, maar dat hebben we natuurlijk nog niet. Janaba heeft ons daarom gister meegenomen naar de kledingmaker, die voor ons een mooie jurk gaat maken. Dat betekent wel dat we morgen weer naar de markt in Serrekunda moeten om 4 meter stof uit te zoeken, ik hoop dat we de foodafdeling overslaan deze keer. Nadat we gister bij de kledingmaker zijn geweest hebben we met zijn allen bij  onze buren gezeten. Ze gingen ons leren hoe we kroepoek kunnen maken. Het werd klaar gemaakt op een klein vuurtje en houtskool met een pan erop. Nadat we dit gegeten hadden, gingen de verse maiskolven het vuur op. Ze zijn bang dat we te weinig eten geloof ik, want ze blijven maar eten maken voor ons. Dit voelt best dubbel, want zij hebben al weinig eten en geven dan ook nog veel eten aan ons, terwijl wij thuis de koeken en chips kunnen plunderen. Het is natuurlijk wel super lief!  Na het eten ging ik met Janaba door naar het feest in het dorp. Het was een traditioneel Gambiaans feest. Er speelden mensen op djembé, er werd gezongen en gedanst. Het dansen van hier is stampen met de voeten en zwaaien met de armen, en dat dan heel snel. Ik heb daar echt van genoten, helaas lag mijn telefoon nog thuis. Er zullen gelukkig vast nog meer feestjes komen in deze drie maanden. Vandaag was het idee om naar het strand te gaan, maar net toen we op het punt stonden om te vertrekken kwam het met bakken uit de hemel. Lang leven het regenseizoen....... Gelukkig is het altijd weer snel droog :)

Ik zal hier even wat foto's toevoegen, zodat je misschien een beetje een beeld krijgt bij mijn verhalen.....

Ik geniet echt nog van elk moment en ik hoop dat jullie zo een beetje mee kunnen genieten!