First school week

3 oktober 2016 - Lamin, Gambia

Na een maand wachten was het vorige week eindelijk zover:  de school is begonnen! Vanaf nu kan ik als auntie My aan de slag.

Maandag om stipt 8.00 stond ik op het schoolplein samen met honderden kinderen in schooluniform. Enkele leerkrachten daar in tegen waren nog nergens te bekennen. Veel klaslokalen waren nog dicht en bij de meeste klaslokalen die wel open stonden, daar waren de leerkrachten nog druk bezig om hun lokaal voor te bereiden. De extra week die ze gekregen hadden om alles op orde te brengen, hebben ze dus gezien als een extra weekje vakantie. Hoewel de school officieel om 8.30 begint leek het nog helemaal nergens op, nouja het leek op één grote chaotische bende. Kinderen, ouders, leerkrachten stonden allemaal op het plein. Rond 9.15 begon het ergens op te lijken, de kinderen werden in rijen gezet wat wel even duurde. Ze stonden allemaal klaar voor het welkom praatje, het  was geen warm welkom voor de kinderen. Eigenlijk is het ook geen welkom heten, maar gewoon regels inprenten. Alle regels werden meerdere keren herhaald en vervolgens werd de vraag do you understand gesteld, waarop alle kinderen braaf yes als antwoord gaven. Waarschijnlijk hebben ze de helft niet mee gekregen.... Nu de kinderen in rij met klasgenoten stonden, leek het erop alsof ze eindelijk naar hun klas konden gaan. Een deel kon dit ook, maar het overgrote deel had geen flauw idee waar hij/zij naar toe moest. Rond kwart voor tien zat bijna iedereen in de klas, maar om 10 uur waren we terug bij af. Het was pauze, dus alle kinderen stonden weer op het schoolplein. Op het schoolplein zit een vrouw die cake, snoep en mierzoet drinken verkoopt, dus driekwart van de kinderen zit aan de zoete zooi in plaats van aan het brood. En de verpakkingen van al dat snoep, die gooien wij gewoon op de grond. Aan het eind van de pauze was het schoolplein één groot slagveld. Rond 11 uur was bijna iedereen na veel gepuzzel weer in de juiste klas. Waar de kinderen nog een herhaling van de regels hebben gekregen en de leerkracht vervolgens boekjes, potloden, extra stoelen gingen halen. De kinderen zaten vooral te hangen en druk te zijn in/ rondom de klas, maar geef ze ongelijk als je leerkracht er niet is. Waar wij in Nederland de eerste dag veel aandacht besteden aan de relatie met de kinderen, worden ze hier aan hun armen weg gesleurd als ze in de weg staan of als ze huilen. Dit gebeurde vooral bij de toddlers (peuters), kom je al huilend op je eerste schooldag word je niet getroost en maar in een hoek gezet. Ik snap wel waarom zij de eerste weken huilend naar school komen en tegenstribbelend het lokaal in worden geduwd. Het was samengevat een dag waarin er eigenlijk niks gebeurd is, maar ik mijn ogen heb uitgekeken. Gelukkig vonden de leerkrachten het ook een chaotische dag en zal het vanaf dinsdag allemaal soepel verlopen, ik ben benieuwd......

Dinsdag begon de dag inderdaad een stuk rustiger, al hoewel er nog aardig wat verdwaalde kinderen rondliepen. Alleen waren ze een stuk sneller in de juiste klas, dan de dag ervoor. Het was allemaal erg interessant om te zien wat er in de klas gebeurt: hoe ziet de klas eruit? hoeveel kinderen zitten er in de klas? Hoe gaat de leerkracht met de kinderen om? In elke klas was dit allemaal verschillend: bij de één is het heel slecht, bij de ander juist heel goed. Wij denken dat dit komt door het niveau verschil tussen de leerkrachten, zo schrijft iemand op dat het de maand augustus is en schrijft de ander septmebre... Dan denk je, jij moet nog onderwijs verzorgen. Gelukkig is dit het kleine deel van de leerkrachten en staan alle leerkrachten open om nieuwe dingen te leren. Zij willen graag hun onderwijs verbeteren. Het is leuk om te zien dat hier de leerkrachten ook passie en liefde hebben voor het lesgeven, het uit zich alleen op een andere manier dan bij ons. Wat wel een groot verschil is, is de manier van lesgeven. Kleuters zitten hier niet in een kring, spelen niet in hoeken. Kleuters zijn hier al echt schoolkinderen, heel de dag op een stoel achter een tafel zitten, terwijl je luistert naar je leerkracht en alleen wat zegt als er wat aan je gevraagd wordt. Al vanaf de toddlers wordt er van de kinderen verwacht dat  ze geconcentreerd naar het bord kijken en kijken wat de leerkracht opschrijft. Ze kunnen nog lang niet lezen....Vanaf Nursery 1 zijn ze druk bezig met letters. Het aanbieden van de letters gaat behoorlijk anders dan dat wij het in Nederland doen. De letters worden echt erin geprent, door constant te herhalen. Het gaat hier ook niet echt om de letter zelf, maar hoe je de letter schrijft. De kinderen die amper een potlood kunnen vasthouden, omdat ze daar motorisch nog niet aan toe zijn moeten een letter schrijven... Ze staan er hier voor dat je een letter moet kunnen schrijven, om de letter te kunnen lezen. Je zal denken dat de kinderen na al het herhalen en inprenten de letters in Nursery 3 wel kennen, dit is niet het geval. Na twee jaar onderwijs, weten de kinderen de meeste letters/ cijfers nog niet. Ze koppelen de letters hier nergens aan, waardoor ze ook geen betekenis hebben. Ze geven geen voorbeelden van woorden waar de letter inzit, dus behalve het schrijven hebben ze geen koppeling met de letter. Iris en ik hebben al bedacht dat wij gaan laten zien dat het aanbieden ook anders kan, waar de kinderen ook meer spelenderwijs aan de slag gaan. Het is namelijk echt sneu om kleuters van 8.30-13.00 op hun stoel te zien zitten. Na deze dag heb ik al een paar klassen waar mijn voorkeur naar toe gaat om les te geven. 

Woensdag regende het best hard en dat zorgt er hier voor dat het hele dorp één grote modderpoel is. Wij hebben de regen en modder getrotseerd, maar op het normaal zo drukke schoolplein kon je de kinderen nu op twee handen tellen. Het is  voor de meeste kinderen niet te doen om door deze omstandigheden naar school te komen. Zo zaten er in de meeste kleuterklassen maar 10 kinderen ipv 50. En bij de primary klassen zaten er 20 kinderen ipv 40. Het is voor de kleuters niet verantwoord op zelfstandig naar school te komen in dit weer en aangezien de meeste ouders niet mee lopen, is het dus veiliger om je kind thuis te houden. Dit kan ik ook wel begrijpen als ik al zie hoe wij gestunteld hebben om de school te bereiken, wij hebben nog net geen modderbehandeling/ modderbad genomen. De klassen waren erg leeg, maar wij hadden het idee om twee nursery klassen samen te voegen, zodat het nog ergens op leek. De leerkrachten vonden dit ook een goed idee, want ze wisten zelf ook niet wat ze met 7 kinderen de hele dag moeten doen. Wij hadden ook wel een oplossing hoe ze de dag konden vullen: de kinderen lekker laten tekenen. Ook dit vonden de leerkrachten een goed idee, alleen was er één probleem: er was geen a4 papier op de Nursery school. Nadat wij de leerkrachten van de Primary lief hebben aangekeken, mochten we wat wit papier. Uitgeteld en wel kreeg elk kind een half a4tje. Wij gingen hierover in gesprek met de leerkrachten en uit het gesprek bleek dat ze veel standaard materiaal missen om onderwijs te geven. Dit werd voor ons een nieuw project/doel, zorgen dat we met de donaties die we hebben en nieuwe donaties de standaard materialen kunnen aanschaffen. Toen de juffen was dit plan hoorden waren ze super blij en kregen we een dikke knuffel. Samen met de leerkrachten hebben we een lijst gemaakt met materialen die ze echt hard nodig hebben. Hopelijk kunnen we alles van deze lijst aanschaffen!!

Donderdag was alweer voor ons de laatste schooldag van de eerste week. Het was ook de dag waarop ik een keuze moest gaan maken in welke klas ik ga lesgeven. Dit was een dag eerder dan verwacht, waardoor de keuze ineens wel heel snel gemaakt moet worden. Een voordeel hiervan is wel dat je geen tijd hebt om te twijfelen aan je keuze. Om wel de juiste keuze te maken heb ik nog een ochtend in de drie klassen geobserveerd waarover ik twijfelde. Uiteindelijk is het klas Nursery 2B geworden, waar ik als auntie My aan de slag ga. Ik heb voor deze klas gekozen, omdat ik het idee heb dat ik de leerkracht nog wat dingen kan leren/ ideeën kan laten zien. Al hoewel Iris en ik ook al besloten hebben dat wij samen in elke klas onze ideeën laten zien over hoe je ook een les kan geven, want wij weten zeker dat de leerkrachten het idee mee zullen nemen. Nursery 2B wordt de klas waarin ik mijn onderzoek ga uitvoeren en de meeste activiteiten zal doen, maar ondertussen ben ik wel in alle Nursery klassen te vinden.

Het was een eerste week met veel indrukken, waarin ik het super naar mijn zin heb gehad. De leerkrachten zijn nog steeds super aardig en staan open voor je. Klas 2B is nu ook mijn klas, dus als ik wat wil doen, moet ik het gewoon doen zei de leerkracht vandaag nog tegen mij. Nou dat laat ik mij geen twee keer zeggen, dus ik heb vanmiddag alle tafels aan de kant geschoven en de stoelen in een kring gezet. De leerkracht keek wat verbaasd en vroeg nog of wij in de kring lesgeven in Nederland. Ik ga morgen mijn kennismakingsactiviteit in de kring doen, dus dan kan ze zien hoe het gaat. Hopelijk gaat het goed, want de kinderen zijn dit natuurlijk helemaal niet gewend en de meeste spreken nog niet echt Engels. Ik ben heel benieuwd.......

Ps. Mocht je na het lezen van deze ontzettend lange blog (sorry) nog denken ik wil een bijdrage leveren aan de toekomst van de Gambiaanse kinderen en het onderwijs, plaats dan een berichtje hieronder of stuur een berichtje op Facebook. Tot nu toe hebben we al 560 schriften gekocht en 25 puzzels. Hopelijk kunnen wij met jullie hulp de rest van het lijstje afvinken.

Abaraka en liefs

Foto’s